Het is jammer dat de vroegere godzalige predikanten der Bijzondere Baptisten niet beter in herinnering worden gehouden. Hercules Collins (ca. 1646-1712) was pastor van de eerste kerk der Bijzondere Baptisten in Engeland. De volgende fragmenten zijn afkomstig uit een boek dat hij schreef toen hij om de zaak der waarheid in de gevangenis was.
Het is de Christus vindende ziel, welke ook de ziel is die het leven vindt. Houdt Christus en gij houdt alle goed in Hem, want Christus is alles en in allen (Kol. 3:11). Hij is alles omdat al het goede in Hem vervat is; Hij is alles in allen. Alles in de volheid van alles, want als wij alle aardse genietingen hebben en Hem niet hebben, dan hebben wij vergelijkenderwijze niets, niets met een zegen, want: De vloek des HEEREN is in het huis des goddelozen (zie Spr. 3:33). Indien iemand zegt: ik heb al deze goederen, deze huizen, deze schepen, dit goud en zilver, deze lekkernijen, deze rijke kleding, deze aardse eer, maar ik kan niet zeggen dat ik Christus heb, genade, heiligheid, dan kan dit alles uitdoven. Want rijkdom verlost niet van de dood noch van de toorn (zie Spr. 11:4). Want ons deel te hebben in dit leven is een arm deel te hebben. Maar een heilige ziel kan zeggen: Gij zijt mijn Deel, o Heere, en hoewel ik maar weinig aards goed heb, Christus hebbende zo heb ik alles gelijkelijk en veelomvattend. Gerald D. Buss werd geboren op 5 februari 1949. Hij werd in januari 1977 uitgezonden om te prediken binnen de kerken gegroepeerd rond het blad “The Gospel Standard”. Vanaf januari 1980 is hij predikant van de “Old Baptist” Chapel te Chippenham, Engeland.
In “The Gospel Standard” van september 2014 staan enkele zeer lezenswaardige meditatieve gedachten van hem over Cuschi, een getrouwe bode, die tot David werd gezonden om hem mee te delen, dat zijn vijanden overwonnen waren en zijn zoon Absalom gedood was. En Joab zeide tot Cuschi: Ga heen en zeg den koning aan, wat gij gezien hebt. En Cuschi boog zich voor Joab en liep heen (2 Samuël 18:21). Cuschi verschijnt maar één keer in de geschiedenissen van de Heilige Schrift, maar die ene verschijning is een opmerkelijk voorbeeld van nederige gehoorzaamheid en laat ons een gezegend voorbeeld na van wat Paulus zegt in 1 Thess. 1:3: Het werk des geloofs, en den arbeid der liefde, en de verdraagzaamheid der hoop. De omstandigheden waren zowel van oordeel als van genade. Absalom, de zoon van David, was opgestaan tegen zijn vader en zocht door gewelddadige middelen de troon van hem te nemen. Dit alles was de kastijdende hand van God tegen David, zoals geprofeteerd door Gods dienstknecht Nathan, dat het zwaard niet zou wijken van zijn huis het overige van zijn dagen, vanwege zijn zonde met Bathséba. Ondanks Davids dringende verzoek om zachtheid te betonen, had Joab het einde van Absalom verhaast, daar hij bleef hangen met zijn haar - zijn trots en heerlijkheid - aan een eikenboom. Dus in genade werd de overwinning over Davids vijanden verkregen, maar in oordeel ten koste van het verlies van Absalom uit Davids huiselijke kring, en oneindig meer ernstig, het verlies van zijn onsterfelijke ziel. Geen wonder dat David weeklaagde met die aangrijpende kreet: Mijn zoon Absalom, mijn zoon, mijn zoon Absalom! Och, dat ik, ik voor u gestorven ware, Absalom, mijn zoon, mijn zoon (2 Sam. 18:33)! Hoe anders was zijn treuren om het kind, dat op een kwade wijze ontvangen was, van wie hij zei toen het stierf: Ik zal wel tot hem gaan, maar hij zal tot mij niet wederkomen (2 Sam. 12:23). Edward Carr werd geboren op 26 mei 1851 en overleed op 10 januari 1920. Hij was predikant van The Gospel Standard Strict Baptist gemeente te Bath, in Engeland. Hij schreef de volgende meditatieve gedachten over het bloed van de Heere Jezus Christus.
Die godsdienst die getuigt van het bloed van Jezus vanuit een bevindelijke kennis met haar krachtdadigheid, wordt bespot en veracht op deze huidige dag. Vandaar dat het zeer noodzakelijk is goed gefundeerd te zijn in de waarheid aangaande het grondbeginsel en het middelpunt van de geschiedenis van de kerk, dat Zijn bloed de koopprijs was voor haar verlossing. Verschillende belangrijke punten moeten genoemd worden. Het bloed van Jezus is: Edward Carr werd geboren op 26 mei 1851 en overleed op 10 januari 1920. Hij was predikant van The Gospel Standard Strict Baptist gemeente te Bath, in Engeland. Hij schreef de volgende meditatieve gedachten over het kruis van de Heere Jezus Christus.
Het kruis was het voorname onderwerp van de apostel Paulus en het duidt niet op het stoffelijke hout van het kruis, maar:
James Kidwell Popham (1847-1937) was voor een korte tijd predikant te Liverpool en daarna gedurende meer dan vijftig jaar te Brighton. Ook was hij lange tijd redacteur van “The Gospel Standard” en “The Friendly Companion”. Hij gaf in 1909 antwoord op een vraag of predikanten aantekeningen mogen gebruiken op de preekstoel of niet. Voorbereiding voor de preekstoel Het is noodzakelijk voor een ware predikant, om geheel af te hangen van de Geest voor een geopende deur op de preekstoel. Hij is geleerd om het te doen. Hij streeft ernaar om de dingen Gods te spreken, niet met woorden die de menselijke wijsheid leert, maar met woorden die de Heilige Geest leert, geestelijke dingen met geestelijke samenvoegende. De dingen die zijn hart opgeeft over de Koning[1], die spreekt hij. Naar zijn eigen maat kan hij de vrijmoedige taal van Petrus tot de hogepriester en zijn metgezellen in de vervolging als zijn eigen gebruiken: Want wij kunnen niet laten te spreken hetgeen wij gezien en gehoord hebben (Hand. 4:20). Een ware predikant gelooft vast dat het planten van Paulus en het natmaken van Apollos alleen vrucht kan dragen doordat God de wasdom geeft. Daarom zijn zijn ogen op de Heere om een zegen op zijn prediking, dat hij Christus mag verheffen en het getuigenis van God verklaren met veel vrijmoedigheid in het spreken, niet in beweeglijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht. En de predikant die verwacht zegen op zijn werk te krijgen zonder deze afhankelijkheid, wandelt in de ijdelheid van zijn eigen dwaze hart. Frank Luther Gosden (1890-1980) diende de Strict Baptists kerken gegroepeerd rond het blad “The Gospel Standard”. Hij was als pastor verbonden aan Heathfield (1939-1957) en Brighton (1958-1980) in Engeland. Kort voor zijn sterven zei hij dat, gedurende zijn leven, twee zaken verwoesting in Gods kerk veroorzaakt hadden: aan de ene zijde vooroordeel en aan de andere zijde partijdigheid. Vooroordeel Vooroordeel is een vreselijke zaak. In werkelijkheid is het een hekel aan iets of iemand hebben zonder een goede reden. U zult zich herinneren dat in Bunyans “Heilige Oorlog” alle mensen, die de heer “Vooroordeel” meenam om te luisteren naar de voorstellen van Immánuël, stokdoof waren! In 2014 is het tweehonderd jaar geleden dat William Gadsby een gezangenbundel uitgaf. Dit gezangboek bevatte gezangen van diverse dichters waaronder liederen die hij zelf had gedicht. Ze zijn van een Schriftuurlijk-bevindelijk gehalte en zijn voor velen van Gods volk tot zegen geweest. Deze gezangenbundel worden nog steeds gebruikt in de gemeenten van de Strikt Baptisten gegroepeerd rond het blad “The Gospel Standard”.
Ds. B.A. Ramsbottom, predikant te Luton en redacteur van The Gospel Standard, hield op de jaarlijkse bijeenkomst op 11 april 2014 een referaat over Gadsby’s gezangboek. Hier volgt de toespraak die hij hield. In “Further History of the Gospel Standard Baptists” beschrijft S.F. Paul in zes delen de historie van de gemeenten die stonden of nog staan in de lijn van Philpot. Niet alleen het ontstaan van deze gemeenten maar juist ook de vele levensbeschrijvingen van Gods knechten, ouderlingen en volk, maken deze boeken zeer lezenswaardig. De 19e eeuw was een bloeitijd van deze gemeenten in Engeland die tegenwoordig in aantal en leden zeer verminderd zijn.
Een bijzondere geschiedenis beschreven in deel 6 van deze serie, willen we graag aan de vergetelheid ontrukken. Het is de bekering en het korte leven van één die in het oog van de wereld ongelukkig was, maar wiens naam geschreven stond in het Boek des Levens. Het is Henry Clark, geboren te West Kington, Wiltshire, Engeland en die in Christus ontsliep in 1894. Zijn mond werd in zijn natuurstaat soms bedekt vanwege zijn vreselijke vloeken, maar hij werd geformeerd om Gods lof te vertellen! |
AuteurDe citaten op deze pagina zijn in de vorm van blogs geschreven. Categorie
All
|