Stichting Vrienden van The Gospel Standard
  • Home
  • Hymnen
  • Strict Baptists
    • Brieven en levensbeschrijvingen
    • Historie van The Gospel Standard
    • Meditaties
    • Preken
    • Kerken
  • Webwinkel
  • Over ons
  • Archief
    • Citaten
    • Downloads
    • Nieuws
    • Preken-meditaties bestanden
  • Links
    • Engelstalige sites
    • Engelse Hymns Vianen
    • RuthInterpres
    • Stichting het Braambos

Hymn 286

Joseph Swain (1761-1796)

The pilgrim’s consolation

Psalm 34.19; Hebrews 11.13
Pilgrims we are, to Canaan bound;
Our journey lies along this road;
This wilderness we travel round,
To reach the city of our God.

And here as travellers we meet,
Before we reach the fields above,
To sit around our Master’s feet,
And tell the wonders of his love.

Oft have we seen the tempest rise;
The world and Satan, hell and sin,
Like mountains, seemed to reach the skies,
With scarce a gleam of hope between.

But still, as oft as troubles come,
Our Jesus sends some cheering ray;
And that strong arm shall guide us home
Which thus protects us by the way.

A few more days, or months, or years,
In this dark desert to complain;
A few more sighs, a few more tears,
And we shall bid adieu to pain.
Vertical Divider

De vertroosting van de pelgrim

Psalm 34:20; Hebreeën 11:13
Pelgrims zijn we, op weg naar Kanaän;
Onze reis voert langs dit pad;
We reizen rond in deze woestijn,
Om de stad van onze God te bereiken.

En hier ontmoeten we elkaar als reizigers,
Voordat we de velden daarboven bereiken,
Om te zitten rond de voeten van onze Meester,
En de wonderen van Zijn liefde te vertellen.

Dikwijls hebben we de storm zien opsteken;
De wereld en de satan, de hel en de zonde,
Leken als bergen te reiken tot aan de hemelen,
Met nauwelijks een straaltje hoop ertussen.

Maar toch, zo dikwijls er moeilijkheden komen,
Zendt onze Jezus een vervrolijkende lichtstraal;
En die sterke arm zal ons naar huis geleiden,
Die ons onderweg aldus beschermt.

Nog enkele dagen, of maanden, of jaren,
Om in deze donkere woestijn te klagen;
Nog enkele zuchten, nog enkele tranen,
En we zullen de pijn vaarwel zeggen.
Vertaling: Ruth Pieterman
Terug

​Berijming
​Wij, pelgrims op ons levenspad,
Wij gaan naar Kanäan tot slot. 
Woestijn omringt mij elke bocht,
Zo reis ik naar de stad van God.

Een reiziger spreekt op zijn weg 
Met hen die straks ook boven zijn 
En rondom Jezus staan. O, zeg 
Zijn liefdeswonder als refrein. 

Vaak zag ik ons de storm ingaan; 
Met wereld, kwaad en satan die 
Als bergen aan de hemel staan, 
Zodat ik bijna niets meer zie. 

Maar juist in moeiten en in kruis,
Zendt Jezus sprankjes licht en hoop;
Zijn sterke arm brengt mij naar huis,
Beschermt en helpt me waar ik loop.  

Een dag, een maand, een jaar misschien
In  woeste duisternis met pijn;
En nog een zucht, door tranen  zien –
Dan nooit meer klacht, maar bij Hem zijn.
© 2016-2021 Stichting Vrienden van The Gospel Standard  •  bank  ​•   contact  •  cookies  •  privacy  •  meld u ook aan als vriend
  • Home
  • Hymnen
  • Strict Baptists
    • Brieven en levensbeschrijvingen
    • Historie van The Gospel Standard
    • Meditaties
    • Preken
    • Kerken
  • Webwinkel
  • Over ons
  • Archief
    • Citaten
    • Downloads
    • Nieuws
    • Preken-meditaties bestanden
  • Links
    • Engelstalige sites
    • Engelse Hymns Vianen
    • RuthInterpres
    • Stichting het Braambos