Hymn 950

W. Batty (?-?)

'They … led him away to crucify him.'

Matt. 27. 31

​What object’s this which meets my eyes
Without Jerusalem’s gate;
Which fills my mind with such surprise
As wonder to create?

Who can it be that groans beneath
A cross of massy wood;
Whose soul’s o’erwhelmed in pains of death
And body bathed in blood?

Is this the Man? can this be he
The prophets have foretold
Should with transgressors numbered be,
And for their crimes be sold?

Yes, now I know ’tis he, ’tis he!
’Tis Jesus, God’s dear Son,
Wrapped in humanity, to die
For crimes that I had done!

O blessed sight, O lovely form,
To sinful souls like me;
I’d creep beside him as a worm,
And see him bleed for me.

I’d hear his groans, and view each wound,
Until, with happy John,
I on his breast a place have found
Sweetly to lean upon.

'Zij ... leiden Hem heen om te kruisigen.'

Matth. 27:31

​Wat zie ik daar de poort uitgaan
Van Davids koningsstad?
Wat doet mij met verbazing staan, 
Wat kruist mijn levenspad?

Wie draagt dat kruis, zo ruw en groot, 
Wie buigt daar naar de grond?
Wie wordt gefolterd door de dood,
Wiens lichaam zo verwond? 

Is deze Man die sterke Held?
Profeten wisten al,
Dat Hij bij zondaars wordt geteld
En voor hen sterven zal. 

Nu weet ik het: Hij is ‘t, Hij is ‘t!
Gods Zoon is’t Die daar leed;
Hij stierf als mens, terwijl Hij wist:
Om kwaad dat ik misdeed. 

Hoe rijk, hoe vol, hoe groot is dit,
Voor zondaars zoals ik;
Ik kruip vooruit, terwijl ik bid –
Dat bloed bevrijdt van schrik. 

Ik hoor Zijn zucht en zie Zijn wond,
Totdat ik aan Zijn borst, 
Als eens Johannes, rustplaats vond’;
Dan leun ik op mijn Vorst.

Berijming: Ds. H. Brons

Terug

Vertical Divider