Het brengen van het onhandelbare tot de Heere Jezus

Een brief van Grey Hazlerigg (1818-1912)

Liverpool, 23 september 1859

Mijn lieve moeder,

Het was mij een waar genoegen om, toen ik donderdag uit Blackburn terugkwam, de brief van u en mijn zus te zien klaarliggen en te weten dat jullie het uit genade nog goed maken. Ik had aan het begin van deze week heel veel te doen. Daarom heb ik echt geen tijd gehad om jullie terug te schrijven.

Ik geloof dat ik terecht kan zeggen dat de Heere met mij geweest is sinds ik de vorige brief geschreven heb. In het bijzonder wat de bediening betreft. Daarom moet ik erkennen dat Hij nog niet gedaan heeft naar mijn zonden en mij nog niet vergolden heeft naar mijn ongerechtigheden (Ps. 103: 10).

O, to grace how great a debtor
Daily I’m constrained to be!
Let that grace, Lord, like a fetter,
Bind my wandering heart to Thee.

O, wat ben ik toch verschuldigd aan genade!
Dagelijks word ik gedwongen om van genade te leven!
Laat die genade, Heere, als een keten,
Mijn afdwalende hart aan U verbinden.

Ik ben aardig vermoeid van de reis, ondanks dat de Heere geholpen heeft. Daarom ben ik niet zo in de stemming om te gaan schrijven. De kapel in Bacup was afgeladen vol, ondanks dat het anderhalf uur voor de dienst begon te regenen. De Heere heeft geholpen en ik vertrouw dat het Woord is gezegend en tot nut geweest is. De mensen waar ik tijdens mijn reis geweest ben zijn volgens mij de meest eenvoudige mensen die ik ooit gezien heb. De woonkamer doet dienst als zitkamer, keuken en hal. De meisjes dragen schoenen met houten zolen en dragen shawls op hun hoofden die onder aan de kin vastgeknoopt zijn. Zij spreken een zwaar Lancashire-dialect.

In Blackburn zag het onderkomen er wat stijlvoller uit, maar de kapel was niet zo drukbezet, want 's avond was het opnieuw erg regenachtig geweest. Toch waren er nog wel redelijk wat mensen aanwezig. Ik denk dat de Heere mij daar zelfs nog meer kracht schonk dan in Bacup.

Ik sprak de vorige avond voor een redelijk aantal mensen over een tekst waar u wel van gehoord hebt, hoewel ik niet weet of u mij er weleens over hebt horen preken. De tekst was Matth. 17, een gedeelte van vers 17: Brengt hem Mij hier. De Heere gaf mij vele dingen te zeggen en was met mij toen ik de woorden uitsprak. De strekking van het gesprokene was uiteraard om het volk des Heeren aan te raden om al hun onhandelbare gevallen tot de Heere Jezus te brengen. Onhandelbare mensen, of het nu heiligen of zondaars, vrienden of vijanden waren. In plaats van te kniezen of woedend te worden, en zich te richten tot het kwaaddoende schepsel, zodat we met onze eigen handen aan het werk gaan, is het wijs om de mensen tot Jezus te brengen. Ook onhandelbare duivels en onhandelbare harten, onhandelbare trots en wereldgelijkvormigheid, onhandelbare gedachten en voorstellingen, onhandelbare omstandigheden, onhandelbare twijfels met betrekking tot ons aandeel in Christus, onze roeping, verkiezing, enzovoorts, onhandelbare vrees om af te vallen en onhandelbare vrees met betrekking tot dood en eeuwigheid. Voor al deze onhandelbare zaken is Christus de aangewezen en gezalfde Lastdrager van Zijn volk (Ps. 89: 19, Jes. 61: 1). Hij is wijs, machtig, genadig, onveranderlijk, altijd aanwezig, nabij en dichtbij Zijn arme, behoeftige en bestreden volk. Dat is Hij in alles waarvoor zij Hem aanroepen.

Sterker nog, Hij laat niet alleen toe, maar Hij beveelt hen om hun zaken bij Hem te brengen, ja, tot Zijn troon der genade. Zoals het verkeerd is om Hem in het ene ongehoorzaam te zijn, zo is het ook verkeerd om Hem in het andere ongehoorzaam te zijn. Hij Die zegt: Heb de wereld niet lief, zegt ook: Breng uw hart bij Mij, geef Mij uw hart. Dit zegt Hij opdat wij de wereld niet liefhebben. Breng uw onwetendheid bij Mij, opdat Ik u lere; uw schuld, opdat Ik het vergeve; uw verdorvenheid en inwonende zonde, opdat Ik die zal onderwerpen (Mich. 7: 19). Breng uw behoeften bij Mij, opdat Ik ze vervulle; uw lasten, opdat Ik ze moge dragen. Breng alles tot Mij. Breng datgene waar de natuur wanhopig van wordt, breng datgene waarbij het schepsel u niet helpen kan: oude gebreken, wanhopige en buitensporige kwalen, breng alles bij Mij. Het zal niet tevergeefs bij Mij gebracht worden. Wanneer heeft Christus tegen het huis Jakobs gezegd: Zoek Mij tevergeefs? (Jes. 45: 19). Wie heeft Hem ooit vertrouwd en is beschaamd geworden? Zijn ambt, Zijn Woord der belofte en ontelbare voorbeelden bewijzen dat het een veilige weg is om alles tot Jezus te brengen. Hij zal op Zijn Eigen tijd en wijze voor genezing zorgen. Lees Matth. 17 maar. Als de kwaal dan in de loop van de tijd meer en meer naar buiten komt, als de duivel brult, briest en neerwerpt, als de natuur bezwijkt en het onderspit moet delven, zeg dan: Heere, ik geloof, kom Mijn ongeloof te hulp (Mark. 9: 24). Toch blijft de zaak zeker en dit alles is slechts uitgedacht om de genezing helderder te doen uitblinken en om de arm die de genezing aanbrengt te vertonen, opdat wij in die lange loopbaan mogen weten dat de arm die ons dient, van de Heere is.

Moge de Heere u, totdat wij, als de Heere het wil, elkaar weer ontmoeten, in de praktijk de macht en vertroosting van de volgende woorden doen gevoelen: Breng hem, wie dan ook en wat dan ook hier, voor de troon der genade. Breng het tot Mij. Tot de aangewezen, gezalfde, onveranderlijke genadige Lastdrager van Israël.

Ik hoop dat Miss Wilkinson beter is. Ik ben dankbaar dat de Heere haar ondersteunt en ik was blij met haar briefje. Ik ben blij dat u het goed kon vinden met Mr. Brown.

Uw liefhebbende en bezorgde zoon,

Grey.

Uit: The Gospel Standard, augustus 2016.
Vertaling: Ruben Bolier.