Schriftgedeelte: Psalm 126.

Prediken is zaaitijd – het dierbare zaad van het Woord van God wordt gezaaid. Maar we hebben dit niet te beperken tot alleen prediken. Ik geloof dat, steeds als er een waar gebed is, er gezaaid wordt, en als er dit zaaien is, zal er ook het maaien zijn.

Schriftgedeelte: Genesis 9 vers 8-17.

Het eerste wat Noach deed, toen hij na de vloed uit de ark ging, was een brandoffer brengen aan God. Een punt wat naar voren komt bij Noach is dit: de dingen van God kwamen eerst en al het andere kwam op de tweede plaats. Hierin is Noach een zeer gezegend voorbeeld. Toen God tot hem sprak, gehoorzaamde hij. De eerste zaak die hij deed was een brandoffer brengen en de Heere rook een liefelijke reuk. Door het geloof zag Noach vooruit op de ene offerande van Christus, en wanneer de Vader van de hemel neerzag, was het niet de liefelijke reuk van het offeren van het reine dier en de reine vogel, maar was het de liefelijke reuk die op zou stijgen van Calvarië, van de ene offerande van de Heere Jezus, dat de Heere rook, en Hij gaf een belofte dat Hij de aarde nooit meer zou verdrinken. Die belofte is vervuld geworden door de geslachten, ondanks de zonde van mensen, ondanks de schuld van mensen, de rebellie van mensen. Toen gaf de Heere in zulk een liefelijke bevestiging dit teken: de regenboog.

Schriftgedeelte: Genesis 48 vers 8-22

In deze woorden vinden we een zegen met gekruiste handen. Nu, soms, net als Gods volk, zult u een zegen ontvangen met gekruiste handen. God zal u zegenen als u Zijn geliefde volk bent. Veelal zal het niet de weg zijn die u gedacht of de weg die u ontworpen of de weg die u beraamd heeft. U mag gewaar worden dat alles volledig tegengesteld gaat, maar het is Gods weg en Zijn voornemens zullen bestaan en er is een zegen in.

Schriftgedeelte: Éfeze 5 vers 25-33.

Dit is het heerlijkste van alle dingen, de dierbare liefde van Christus tot Zijn gemeente[1]. Er zijn een of twee dingen die de liefde van Christus zo dierbaar maken – dat we er meer bij dierbare bevinding van mochten kennen! Eén ding is dit: deze liefde is tot zondaren; het is tot degene die het onwaardig zijn , die het niet verdienen, dat de liefde van Christus vrij vloeit. Geen zondaar verdiende het ooit, geen zondaar zal dit ooit. Maar deze dierbare liefde van Christus vloeit vrij, eeuwig tot zondaren. Dan is er dit: deze liefde is eeuwigdurend; het had geen begin; het kan nooit eindigen. De Heere heeft Zijn volk eeuwig lief.

Schriftgedeelte: Exodus 25 vers 10-22.

Niets was in de tabernakel dierbaarder dan de met bloed besprenkelde genadestoel[1]. Wanneer wij elkander ontmoeten, als we samenkomen voor de eredienst, is het een vergaderen rondom de genadestoel. Onder de oude bedeling was er een dik voorhangsel die het verborg. Het volk had geen toegang. Zij wisten dat de hogepriester eenmaal per jaar naar binnen ging, maar dat dikke voorhangsel sprak van afstand, sprak van scheiding. Toen de dierbare Verlosser stierf, scheurde dat voorhangel in tweeën van boven tot beneden. Nu is er een verse en levende weg geopend tot de genadestoel en zondaren zijn nu welkom.