Het avondmaal van de bruiloft des Lams

Schriftgedeelte: Openbaring 19 vers 1-9.

Wanneer u de straat op zou gaan en een paar mensen die u tegenkwam zou vragen wie zij beschouwen als een werkelijk gelukzalig volk, zou u veel verschillende antwoorden krijgen. De een zou zeggen: degenen die gezegend zijn met gezondheid. Een ander zou zeggen: degenen die gezegend zijn met geluk. Iemand anders zou zeggen: degenen die gezegend zijn met rijkdom. U zou een verscheidenheid aan antwoorden krijgen. Maar het gaat er niet om wat de mens zegt; het gaat erom wat God zegt. En dit is hoe de Heere die vraag beantwoordt: Wie zijn zij die zalig zijn? Pas op, Hij beantwoordt het in verschillende gedeelten van het Woord van God op verschillende wijzen, maar met een zoete harmonie tussen elk antwoord.

Maar wie zijn zij die waarlijk zalig zijn? Nu, dit is het antwoord van de Heere: Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft des Lams. Deze schone taal betekent, degenen die met Christus voor eeuwig in de hemel zullen zijn. Het is een zeer schone beschrijving: Het avondmaal van de bruiloft des Lams.

De hemel wordt vergeleken met een groot avondmaal om twee redenen. Ten eerste, omdat daar een volmaakte verzadiging is; het volk van God is eeuwig en volkomen verzadigd. De psalmist zegt: Ik zal verzadigd worden met Uw beeld, als ik zal opwaken. Ten tweede, omdat het een tijd van eeuwige blijdschap en verheuging is; geen zonde noch droefheid is daar meer. Alzo zullen de vrijgekochten des HEEREN wederkeren en met gejuich tot Sion komen; en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vreugde en blijdschap zullen zij aangrijpen, treuring en zuchting zullen wegvlieden. Het is een schone beschrijving van de hemel, het avondmaal van de bruiloft des Lams.

Wel, vóór het avondmaal van de bruiloft plaatsvindt, moet er eerst een bruiloft zijn. Wat is dit? Het is die gezegende vereniging tussen Christus en Zijn kerk, degenen die van eeuwigheid in Gods raad waren, toen Gods dierbare volk eeuwig verenigd stond met Jezus met banden die nooit verbroken kunnen worden. Welnu, dit zijn de verborgen bruiloften.

Toen in de zandloper van Zijn besluiten,
Christus en Zijn bruid als één verscheen.

En dan zijn er de openlijke bruiloften in de tijd. Wat is dat? Als een zondaar met Christus getrouwd wordt. U weet wat het is; het is een liefdesverbintenis. Het is hoewel de Heilige Geest u onderwijst aangaande uw nooddruft, uw zonden, uw staat, Hij vervolgens een dierbare Jezus aan u openbaart, en geheel uw verlangen en genegenheden zich uitstrekken naar Hem, en u voelt uw ziel aan Christus verbonden. Nu, dat zijn openlijke bruiloften.

Laat me het als volgt uitleggen. In Genesis 24 maakte de knecht van Abraham die lange reis om een bruid voor Izak te zoeken. En als hij in het huis van Laban kwam, gaf hij een liefelijk getuigenis aangaande Izak: van zijn persoon, zijn bezittingen, zijn heerlijkheid, hoe Abraham hem gezegend had met alles wat hij had. En terwijl hij sprak, gevoelde Rebekka dat haar hart getrokken werd naar deze Izak die zij nooit gezien had. En als dit verzoek werd voorgelegd, het huwelijksverzoek - Zult gij met dezen man trekken? - zei zij: Ik zal trekken.

Welnu, dat is de wijze waarop de Heilige Geest uw ziel met Christus verenigt. U wordt ertoe gebracht uw grote nooddruft te voelen, uw schuld, en dan getuigt de Heilige Geest liefelijk van Jezus. En Deze zal Vrede zijn[1]. Deze, Die een verberging is tegen de wind, een schuilplaats tegen de vloed. Maar Deze, omdat Hij in der eeuwigheid blijft, heeft een onvergankelijk Priesterschap. Maar Deze, één slachtoffer voor de zonden geofferd hebbende, is in eeuwigheid gezeten aan de rechterhand Gods, Deze. En wanneer de Heilige Geest liefelijk Deze Jezus aan u predikt, voelt u uw verlangens naar Hem uitgaan. Vervolgens, wanneer het Evangelie u zegt, dat Hij gewillig is u zalig te maken en u te ontvangen - niet alleen om u te verlossen van uw schuld en uw zonden weg te wassen, maar u, om niet, lief te hebben en u Zijn geliefde bruid te maken - dan is uw ziel verwonderd. En als het verzoek wordt voorgesteld - Zult gij met dezen Man trekken?  - dan zegt het geloof: Ik zal trekken.

Voor Rebekka was er een lange reis te maken. Zij had Izak nooit gezien. Ze moest haar huis verlaten, haar familie, haar verwanten. Wat aangaande al degenen die hen wilden ophouden en doen vertragen? Houdt mij niet op, dewijl de HEERE mijn weg voorspoedig gemaakt heeft. Ik zal trekken. O, voelt u de liefelijke drang van liefde tot Christus?

Vervolgens zijn er de eeuwige bruiloften. Nu, hoe komen de zondaren tot het avondmaal van de bruiloft? Ons wordt gezegd dat zij geroepen worden, geroepen met een krachtdadige roeping. En zoals ik het begrijp, als er een avondmaal van de bruiloft des Lams is tot in alle eeuwigheid, wordt er ook een avondmaal van de bruiloft bekendgemaakt in het Evangelie, er is een Evangelie-feestmaal. Gadsby zegt op bijzondere wijze:

De Evangelie-tafel is gereed
En ook rijkelijk voorzien,
Met wijn en melk, en levend Brood,
En kostelijke spijzen niet weinig.

Als het Evangelie liefelijk gepredikt wordt, als het van Christus getuigt, van Zijn heerlijke Persoon, Zijn volbrachte werk, de schatten die in Hem zijn vergaard, Zijn grote liefde, getrouwheid en kracht, Zijn dierbare rijkdom en betrekkingen, is er het aanrichten van de tafel. En vervolgens is er die liefelijke nodiging: Alle dingen zijn gereed: komt. En in die gelijkenis, de gelijkenis van het grote avondmaal[2], wordt ons verteld: En zij begonnen allen zich eendrachtelijk te ontschuldigen. De een zei dat hij een vrouw getrouwd had en dat hij niet kon komen. Een ander zei dat hij enige akkers gekocht had en dat hij niet kon komen. Een ander dat hij enige ossen moest beproeven en dat hij niet kon komen. Er was een verscheidenheid van verontschuldigingen; er was echter maar één reden, en dat was, dat zij geen begeerte hadden, zij waren niet hongerig. En hierom is het dat de kerken leeg zijn en weinigen tot de feestmaaltijden te Sion komen: er is geen begeerte naar het Evangelie.

Ga uit in de wegen en heggen; en dwing hen in te komen. Wie kwamen? De armen, de verminkten, de kreupelen, de blinden. En wat was het dat hen dwong om te komen? De dienstknecht nam geen stok en dreef hen; dat was de dwang niet. Er was een tweeërlei dwang. Het ene was dat hun honger hen dreef; het andere was de zaligheid van het feestmaal dat hen dreef. En zo zal het ook met u zijn als u voorbereid wordt voor het avondmaal van de bruiloft des Lams daarboven en als u deelneemt aan het Evangelie-feestmaal hier beneden. Er zal zijn dat heilige hongeren van het hart. Niets kan u hier verzadigen. En dan, als het Evangelie liefelijk verkondigd wordt, zal uw honger u aandrijven en zullen de nodigingen van het Evangelie u trekken. O alle gij dorstigen, komt tot de wateren, en gij die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja, komt, koopt zonder geld en zonder prijs, wijn en melk. U moet komen met lege handen; niets om Gods gunst te verdienen; geen goede gestalte.

De schuldigen, verachten, geringen,
De ongelukkigen en ellendigen,
Hoewel zij geen enkele goedheid hebben,
Zijn welkom op het feestmaal der genade.

En vervolgens is er de voorbereiding. Wij lezen hier dat de bruid zichzelve bereid heeft. Ons wordt verteld wat haar bereidheid, haar voorbereiding was: Dat zij bekleed worde met rein en blinkend fijn lijnwaad; want dit fijn lijnwaad zijn de rechtvaardigmakingen der heiligen. Dus niemand is welkom op het avondmaal van de bruiloft des Lams dan degenen die bekleed zijn met Christus’ volmaakte, vlekkeloze gerechtigheid.

Wij lezen in de gelijkenis, dat er een man was ingekomen en toen de koning hem zag, zei hij: Vriend, hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aanhebbende? Hij was verstomd en zij wierpen hem uit. Nu, trek een gelijkenis nooit te ver door. U mag gelijkenissen nooit te ver uitstrekken en alles een betekenis doen hebben of u zult in verwarring eindigen. U kunt hier niet van afleiden dat er sommigen zijn die de hemel binnengaan en dan er uitgeworpen worden; dat is het helemaal niet waar het om gaat. Maar er zijn een of twee zeer duidelijke zaken. Het ene is hoever deze man gekomen was voordat hij ontdekt werd; maar het was voor hem niet te laat om uitgeworpen te worden. En vervolgens, niemand onderscheidde hem; de andere gasten schenen volkomen met hem tevreden te zijn, iedereen. Maar toen de koning hem zag, zei hij: Hoe zijt gij hier ingekomen? Het is bekleed te zijn met de gerechtigheid van Christus. Want dit fijn lijnwaad zijn de rechtvaardigmakingen[3] der heiligen. De Heere Jezus neemt voor Zijn volk hun zonden op Zich en Hij legt Zijn heilige, vlekkeloze gerechtigheid op hen als een bruiloftskleed waarin zij volmaakt staan, als bekleed met Zijn gerechtigheid en gewassen in Zijn bloed.

Ik denk aan het kleine kind in Schotland in die dagen van ware voorspoed. Haar was een heel mooi nieuw kledingstuk gekocht en toch rolden de tranen langs haar gezicht. Zij zeiden: “Ben je er niet blij mee?” Zij zei: “Ik begeer het vlekkeloze kleed van Jezus’ gerechtigheid.” En dat hebben wij allen nodig.

Dit vlekkeloze kleed blijft onveranderd,
Als de verdorven natuur in jaren bezwijkt.

[1] Micha 5:4. De Engelse vertaling heeft: Deze Man.
[2] Lukas 14.
[3] In de Engelse vertaling staat: “For the fine linen is the righteousness of saints”, vertaald: “Want dit fijn lijnwaad is de gerechtigheid der heiligen.”

Uit: Saturday Evening Meditations, B.A. Ramsbottom.