De barmhartige Medicijnmeester

Schriftgedeelte: Markus 1 vers 23-45.

Deze verzen spreken van de Heere Jezus als de gezegende Medicijnmeester. Wij lezen van zulke verschillende gevallen, zulke verschillende kwalen, zulke verschillende ziekten. De Heere Jezus genas ze zo gemakkelijk - soms met een woord, soms door hen bij de hand te nemen, soms met een aanraking. Deze wonderen van de Heere Jezus, wonderen van Zijn liefde, zijn liefelijke voorbeelden van de wonderen der genade en der barmhartigheid die Hij volvoert onder het Evangelie. Deze wonderen zijn niet maar bij toeval; zij vertonen genadiglijk de Persoon van de Heere Jezus en de wijze waarop Hij nog steeds handelt met zondaren. Zonde is de grote kwaal, de grote ziekte. Wij lijden er allen aan. Niet iedereen wordt erdoor gekweld, maar Goddelijk onderwijs zal ons ermee brengen tot deze gezegende Medicijnmeester.

Er zijn bijzondere kwalen en ziekten waaronder Gods volk zwoegt. Het schijnt mij toe dat voor iedere natuurlijke kwaal er een geestelijke tegenhanger is. Soms zingen wij: “Gebed is de levensnoodzakelijke ademtocht van een christen”. Welnu, in het natuurlijke zijn er sommige mensen die in hun zwakheden lijden aan kortademigheid, en er is geen kwaal die benauwder is dan deze. Als u ooit iemand gezien hebt die werkelijk leed aan kortademigheid, weet u wat een verschrikkelijk benauwde kwaal dit is. “Gebed is de levensnoodzakelijke ademtocht van een christen”, en biddeloosheid bedroeft en kwelt een kind van God. Bent u er ooit mee gekweld? U wilde bidden; u wilde uw hart uitstorten voor de Heere; u wilde Hem uw zaak zeggen; u wilde voorspreken voor degenen die u liefhebt; u wilde bidden voor Gods kerk; maar het scheen zelfs op uw tong te verkwijnen en niets scheen vanuit uw hart te komen. Nu, dit is een van die kwalen. Ik gevoel dat wij niet vaak genoeg komen met een nederige belijdenis van onze kwaal en zeggen: “Heere Jezus, genees het”. Wij proberen beter te bidden; wij komen met een knappe uitvinding vanuit onze vleselijke harten.

Nu, een andere zaak is: er zijn sommige ziekten, sommige waarvan wij lezen in het Woord van God, en het gevolg ervan is dat de persoon niets kan voelen, een vorm van verlamming. Bent u ooit gekweld door de kwaal van een ongevoelig hart? U gevoelt dat alles aangeraakt is, alles bewogen is, behalve uw hart. U kunt lezen van de ellende van de verlorenen; u kunt lezen van de zegeningen van de verlosten, u kunt lezen van het lijden van Christus, en uw hart blijft ongevoelig. Dit zijn enige van de geestelijke kwalen die deze gezegende Medicijnmeester behandelt.

Nu, ik wil dit punt niet verder uitwerken; u kunt de overeenkomst zelf verder naspeuren. Ziekte van de voeten. U gevoelt dat u niet zo genadiglijk wandelt zoals u behoorde te doen. Wij lezen van een geraakte; hij schudde geheel, trilde helemaal. Sommigen van Gods lieve volk zijn zeer, zeer bevreesd. Hartkwalen - deze zijn het meest gevaarlijk van alle. Ons ongeloof is een hartkwaal. Nu, ik wil deze overeenkomst niet uitwerken, maar u kunt erover mediteren naarmate de Heere u zal helpen.

Maar één ding zult u zeker ontdekken. Een bekwame medicijnmeester dient precies te weten hoe diep hij snijden moet, en soms zal er iets bij u zijn dat pijn doet, voordat er een geneesmiddel is. Soms zal er een woord van de Heere in uw hart ingaan en het zal u snijden, het zal u verwonden; het is het scherpe mes van de gezegende Medicijnmeester. Van de dienaren van de Heere in de Evangeliedienst wordt gesproken als van onderherders. Christus is de grote Herder; zij zijn onderherders. In zekere zin zijn er ook onder-medicijnmeesters. Christus is de grote Medicijnmeester; zij zijn onder-medicijnmeesters. Er zal dus gesneden moeten worden, en o, welk een genade is nodig om zeker te zijn dat wij alleen wegsnijden dat wat kwaad is, datgene wat de kwaal is! Er zijn sommige mensen die pochen getrouwe dienaren te zijn en zij slaan om zich heen met het zwaard hier en daar zonder onderscheid. Wel, als zij medicijnmeesters zijn, dan slaan zij beide handen en beide benen van de patiënt eraf. Dat is niet profijtelijk. O, hoe dienen wij acht te geven niet de tere gewetens van Gods kleinen te verwonden en gelijktijdig wel alles bloot te leggen wat het wezen mist!

Bij tijden zal er een verwonden zijn, maar het zal profijtelijk zijn. Maar wat als u onderzocht bent en uw geweten is verwond? Is er geen balsem in Gilead? Is er geen heelmeester aldaar? De balsem van Gilead is een soeverein geneesmiddel voor elke kwaal. Op een evangelische wijze beschouw ik de balsem van Gilead dit te zijn. U weet dat, toen de barmhartige Samaritaan precies daar kwam waar die man was, hij olie en wijn uitgoot en hij goot het precies in de wonden. Het beduidt het bloed van Christus toegepast door de Heilige Geest - de olie en de wijn.

Tenzij uw gerechtigheid overvloediger zij dan der schriftgeleerden en der farizeeën, dat gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins zult ingaan. Wat te zeggen van huichelarij? Wat te zeggen van schrikkelijke vormendienst? Wat te zeggen van eigengerechtigheid? Bent u hieraan gelijk, heeft u een huichelachtig hart, en rust u in vormendienst en is eigengerechtigheid uw natuur eigen? Nu, dit is genade: dat deze gezegende Medicijnmeester deze drie kwalen kan behandelen.

Wij lezen: Hij genas er velen, die door verscheidene ziekten kwalijk gesteld waren. Het oude Engelse woord voor “different” (verschillend) is “divers”(verscheiden). Er waren zulke verschillende ziekten, maar Hij genas hen allen. En deze drie ziekten van de farizeeën zijn onder de kwalen die de gezegende Medicijnmeester geneest. Dat is een heerlijk woord: Alle soorten zonden – alle soorten – zullen vergeven worden[1]. Het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde, en alle zonde sluit huichelarij, vormendienst en eigengerechtigheid in. O, de dierbare verdiensten van de verzoening!

Maar er is nog iets. De Heere Jezus verlost Zijn volk van hun zonden. Hij vergeeft niet alleen die zonde en laat u ermee zwoegen en er onder verzinken. Er is kracht in deze gezegende Medicijnmeester om u te doen opstaan en om u ervan te bevrijden.

Uit: Saturday Evening Meditations, B.A. Ramsbottom.