De dauw

Schriftgedeelte: Hoséa 14.

De laatste twee of drie keer bij de gebedssamenkomst heb ik een Schriftgedeelte vers voor vers behandeld. Welnu, vanavond zal de aanpak precies tegenovergesteld zijn. Wat mij betreft is er één woord in dit hoofdstuk dat helder en krachtig naar voren komt. Dit woord is in het gebed genoemd. Om dit woord is gebeden en dat is: dauw. Wat is heel onze godsdienst zonder dauw? Job zei, dat de dauw op zijn tak vernachtte[1]. Zonder hemelse dauw is onze godsdienst droog, dor en onvruchtbaar. Zonder hemelse dauw is onze prediking dood en slechts in de letter[2] . De oude predikers waren gewoon te spreken van de zoete, bedauwende invloed van de Heilige Geest. Nu, dat is het wat we begeren: kracht, zalving, smaak, dauw, en die komen alle gezamenlijk. Het is niet iets wat we kunnen bewerken. Het is iets wat neerkomt. Lezen we niet: Het is gelijk de dauw (…) die nederdaalt. Ziet u, het kwam neer. Het is gelijk de dauw van Hermon, en die nederdaalt op de bergen van Sion, want de HEERE gebiedt aldaar den zegen, en het leven tot in der eeuwigheid. Waar? Op de bergen van Sion. Dat is één antwoord. Waar? Een ander antwoord is: daar waar de dauw nederdaalt. “Hij glimlacht, en mijn troost vloeit over; Zijn genade zal als de dauw nederdalen.”

In Sion daalt alles neer. Niets vloeit van beneden. Niets verheft zich van beneden. Niets komt, van oorsprong, uit ons vleselijk hart. Alles daalt neer, alles komt naar beneden. Wij vinden dit wondervolle woord van Mozes overvloedig vervuld in de Evangeliebediening: Mijn leer - dat is de leer van Christus en Dien gekruisigd - druppe als een regen, mijn rede vloeie als een dauw. Soms, wanneer Gods Woord genadig komt, komt het als de regen. Het is een bepaalde preek, of het is een speciale tekst, of het is een bijzonder gedeelte uit de Schrift. U kunt de regen zien vallen. U kunt de regen horen vallen. Welnu, de dauw komt onmerkbaar. U kunt het niet zien; u kunt het niet horen; maar u weet dat het er is door haar gevolg. Maar soms is het zo met een kind van God, dat het Woord in uw hart lijkt te vloeien. U kunt niet teruggaan naar enige bijzondere gelegenheid of enige krachtige toepassing. Het zou de kracht van het Woord kunnen zijn en het vloeit door tot in uw hart. Nu, dat is het wat we persoonlijk en als kerk nodig hebben. We hebben nodig dat de leer van Christus als de regen in onze harten valt en ook zo lieflijk vloeit als de dauw.

Het gevolg van de dauw is om te bevochtigen, te verzachten, te verfrissen, te verlevendigen. Ik heb begrepen dat de dauw in Palestina gerekend wordt als een zeer kostbare zaak. Er zijn gebieden in dat land waar weken, maanden achtereen, helemaal geen regen is. Maar er is een vrij zware dauw en het leven wordt onderhouden door de dauw. Het maakt het gehele verschil uit tussen leven en dood. Zeker, het is hier de Heere Jezus Die spreekt: Ik zal Israël zijn als de dauw. Het is niet alleen dat Hij de dauw zendt. Dat doet Hij, maar: Ik zal Israël zijn als de dauw – de dierbare bezoeken van de Heere Jezus, die dierbare bezoeken welke zo liefelijk de zielen van Zijn volk bedauwen!

Ziet u, de dauw dringt door. Een vriend van mij te Haslingden wilde een paar echte sterke laarzen en ten slotte zag hij een paar laarzen in de etalage van een winkel en zij stonden letterlijk in een grote kom water. Het punt is, dat zij zo sterk, zo stevig waren, dat zelfs gezet in een grote kom water, er geen water kon binnen dringen. Maar de reclame vermeldde dit, dat zij alles behalve de dauw konden doorstaan. Om de een of andere reden konden zelfs deze sterke laarzen de dauw niet buiten houden. Toen mijn vriend ernaar vroeg of ze alles buiten hielden, zeiden zij: “Ja meneer, alles behalve de dauw.” Het dringt door, waar niets anders doorkomt. Dit is het wat zo ontbreekt in onze godsdienst. We begeren doordringing, iets wat doordringt recht in onze harten.

Ik zal Israël zijn als de dauw. Vervolgens ziet u het genadige gevolg. Hij zal bloeien als een lelie – schoon, welriekend, bekoorlijk, zuiver. Maar voor het geval iemand zou denken dat er, onder de invloed van de hemelse dauw, zwakheid zou kunnen zijn, zullen zijn wortelen zijn als de Libanon. Geen wortelen gelijk de machtige wortelen van de cederen van de Libanon! U ziet dat het gevolg van deze hemelse dauw veroorzaakt dat de wortelen nederwaarts worden gezonden, om Christus nauwer aan te kleven. In een van onze gezangen wordt om deze zegen gebeden:

O, winden ontwaak, van noord en van zuid,
Leid mij in de dingen van Jezus’ waarheid.

Welnu, dit is het:

Verspreid Uw vriendelijke hemelse dauw
En breng ook vergeving, vrede, en heling mede.

*  *  *

[1] Zie Job 29:19
[2] Zie 2 Kor. 3:6

Deze meditatie werd gehouden in de Bethelkerk, Luton, door dhr. B.A. Ramsbottom, op maandag 2 juni 1986.

Meditatie als bestand downloaden.