Harten aangeraakt

Schriftgedeelte: 1 Samuël 10 vers 17-27.

Er is hier zoveel in Saul dat bewonderenswaardig is: hij scheen zulk een voorbeeld te geven en hij scheen een toonbeeld te zijn van godzaligheid en genade. Er zijn twee zaken die bijzonder naar voren treden. Het ene is nederigheid. Hij is verkozen tot deze verheven plaats als koning van Israël, maar zij kunnen hem niet vinden; hij is niet te vinden. Welnu, er was hier nederigheid. Vervolgens zien wij ook wat lijkt godvruchtige wijsheid te zijn. Zovele mensen behandelden hem onrechtvaardig, verkeerd en onvriendelijk en toch zweeg hij stil. Hij doet aan de Heere Jezus denken: Die, als Hij gescholden werd, niet wederschold. Er schenen zulke bewonderenswaardige tekenen in Saul te zijn, tekenen van genade en godzaligheid en toch was Saul een verworpene. Dit is zeer ernstig en dit komt zeer dichtbij, want Saul begon zo goed; en het was niet alleen een praatje - er waren de uitwendige tekenen van godzaligheid en genade. Maar hij volhardde niet; hij onteerde de Heere; hij werd afvallig; uiteindelijk ging hij zelfs niet naar de Heere, hij ging tot een tovenares; en dan ten laatste beroofde hij zich van zijn leven. Dus, Die meent te staan, zie toe dat hij niet valle! Hoe nodig hebben wij te bidden om bewaard te worden en te zoeken naar genade om te volharden!

Er was een kleine troep mannen met Saul en ons wordt gezegd dat God hun harten geroerd[1] had. Ik gevoel hier ligt zoveel in, als de Heere onze harten aanraakt. U kunt naar Gods huis komen op de sabbat en u kunt niet iets bijzonders vertellen, enig woord, of iets opmerkelijks, maar uw hart is aangeraakt. Dan is het niet tevergeefs, dan is het profijtelijk. U kunt een hard hart hebben; als de Heere het aanraakt, dan zal het zacht zijn. U kunt een hart hebben zonder liefde; als de Heere het aanraakt, zal er liefde zijn. U kunt een hart zonder berouw hebben; als de Heere het aanraakt, zal berouw voortvloeien. Aan de andere kant kan het zijn dat u in uw hart vele moeilijke dingen hebt, vele onmogelijke dingen, bergen; als de Heere ze aanraakt, dan zullen de bergen ten onder gebracht en tot vlakke velden gemaakt worden.

De ogen van Bartiméüs waren aangeraakt; bij deze dierbare mannen waren hun harten aangeraakt. Maar bij Bartiméüs was ook zijn hart aangeraakt toen hij Jezus verheerlijkte en Hem volgde. O, het houdt zoveel in, een kleine aanraking van de vinger van de Heere op uw hart.

Vervolgens bemerk ik de verschillende wijzen waarin Saul ontvangen werd als koning. Het scheen dat het grootste deel van de kinderen Israëls juist onberoerd bleef; zij sloegen er niet veel acht op. Dan waren er de kinderen van Belial, de bozen, en zij verachtten hem. Vervolgens was er een klein heir dat hem aanhing. En zo is het altijd geweest met Koning Jezus. Als het Evangelie gepredikt wordt, als er van Christus gesproken wordt, zijn de meeste mensen, hoe dan ook, niet bewogen. Wacht u een van hen te zijn. Verder zijn er enigen die de Heere Jezus openlijk en uiterlijk verachten: Wat zou ons Deze verlossen? Maar er zal altijd een klein overblijfsel zijn dat Hem aanhangt, dat Hem volgt, waar Hij ook heengaat. “Mocht ik een van dit overblijfsel zijn.” En weet u wie het zijn die de Heere aanhangen? Degene wiens harten aangeraakt zijn. En als de Heere uw hart aanraakt, dan neigt uw hart in de juiste richting; dan is het een geestelijk hart; dan is het een nieuw hart; dan is het een wedergeboren hart; dan is het een hart dat Christus aanhangt. Dat wij bekommerd zouden mogen zijn tot welke groep wij behoren met betrekking tot de Heere Jezus. Mochten onze harten aangeraakt zijn door de vinger Gods, en mochten wij de Heere Jezus aankleven en aanhangen.

[1] De Engelse vertaling heeft: touched; wij vertalen dit in het vervolg met aangeraakt.

Uit: Saturday Evening Meditations, B.A. Ramsbottom.