Het Brood des Levens

Schriftgedeelte: Johannes 6 vers 34-58.

Dit moet een zeer plechtige aanleiding geweest zijn. De Heere Jezus had de vijfduizend gevoed, en terwijl Hij hiervan opstond, deed Hij een rede, niet maar over natuurlijk brood, maar betreffende Zichzelf, het Brood des eeuwigen Levens, en in het bijzonder over Zichzelf daar Hij spoedig zou worden gekruisigd voor zondaren.

Het moet een zeer gewichtige, plechtige gelegenheid geweest zijn: het onderwerp, het Brood des eeuwigen Levens en de Prediker, de Zoon van God Zelf. Het moet een verbazingwekkende gelegenheid zijn geweest en wat zien we hier? Het maakt scheiding. Deze liefelijke, gewichtige heilige zaken maken uiteindelijk scheiding: Van toen af gingen velen Zijner discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem. Zij bewezen daarmee dat zij nooit ware discipelen geweest waren. Het is een ernstige zaak als wij ons stoten aan deze liefelijke, heilige, gewichtige zaken. En zulke mensen zijn er nog vele, hoewel zij dit naar buiten toe niet vertonen. Ik bedoel dit: men houdt van een paar verhaaltjes en iets betreffende de voorzienigheid. Maar als het komt tot het eten van het vlees en het drinken van het bloed van de Zoon van God, dan zijn zij geërgerd.

Maar u weet waarom het was dat deze schijnbare discipelen teruggingen; waarom zij geen enkele liefelijke aantrekkelijkheid zagen in deze zeer gezegende beschrijving van het Brood des Levens. Het kwam omdat zij niets wisten van zielshonger. Er is nog nooit een hongerige ziel geweest die geërgerd werd bij het horen van Christus, het Brood des Levens. Zij die een zaak hebben, zij die komen om te lezen op de akker van het Evangelie, zij die naar Gods huis snellen met die zielshonger, het is de enige zaak die zij wensen te horen, het Brood des Levens, de Heere Jezus Zelf en in het bijzonder zoals Hij Zich gaf voor zondaren.

We vinden in dit hoofdstuk zoveel aangaande het trekken. Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke. Wat dat is? Zoals ik het beschouw, werkt het op tweeërlei manier. Vooreerst, er is goddelijke leven in het hart van een zondaar en als er dat leven is, dan is daar die intense honger, dat verlangen: dat de zonde vergeven mag worden, voorbereid te zijn voor de oordeelsdag, een pijnlijke leegte die door de wereld niet vervuld kan worden. En dat maakt werkelijk gaande. Maar kan het bevredigd worden? Dan spreekt het Evangelie zo dierbaar van Jezus als het Brood des Levens in al Zijn gepastheid; Zijn zeer dierbaar bloed; Zijn heerlijke gerechtigheid. En als de Heilige Geest werkt, dan zijn er deze twee zaken tezamen: als de honger de zondaar uitdrijft, trekt het Brood des Levens.

Ik wil nog een woord zeggen betreffende deze schone naam, het Brood des Levens. Ik geloof dat er drie zaken in liggen. Het eerste is dit: zij die hongeren naar Christus als het Brood des Levens, degene die te zijner tijd worden gebracht om te smaken (alleen al smaken dat de Heere genadig is), bezitten hier een kenmerk van goddelijk leven omdat die dood zijn in zonden nooit naar Jezus hongeren. Dat is het eerste. De tweede zaak is dit: zij die eten zijn gezegend met eeuwig leven. Zij die door het dierbaar geloof in al hun noden gebracht zijn zich te laven aan een gekruiste Jezus, de hemel is hunne. Onze dichter drukt het zo zoet uit:

Want hij die onvergankelijk voedsel eet
Moet onvergankelijk leven

De derde zaak is deze. Als de Heere Jezus spreekt over leven, dan bedoelt hij niet alleen maar leven. Hij heeft gezegd dat Hij kwam om leven te geven, opdat zij het leven hebben en overvloed hebben. Nu, beschouw uw voorbijgegane leven. Wanneer waren die tijden, dat u waarlijk leefde, toen het niet dood was, toen het leven was? Het waren die tijden, toen uw nooddruftige, verlangende, hongerende ziel liefelijk bevredigd werd met Jezus. Nu, dat is wanneer u werkelijk leefde; dat is wanneer er waar leven was.

Dit heilig hongeren van uw ziel
Is niet tot bespotting bedoeld;
Hij heeft een overvloedig maal bereid
Om uw ziel tevreden te stellen.

Moge diegene onder u, die terugzien en gezegende dagen herinneren toen u werd gebracht in het wijnhuis, begunstigd worden er opnieuw in te delen. En diegene onder u te midden van de smart en u die beproevingen voor u ziet, moge de Heere deze zaken zo heiligen dat er voedsel mag zijn in het Brood des Levens wat u verkwikt, wat u opricht en wat u zal sterken zoals niets anders dat doen kan.

Uit: Saturday Evening Meditations, B.A. Ramsbottom.