Het vreemde handelen van Jozef

Schriftgedeelte: Genesis 42 vers 14-28.

Wie zou ooit gedacht hebben dat Jozef, wegkwijnend in de gevangenis, zo spoedig geplaats zou worden naast de troon. Maar zo was het, zo was Gods aanbiddelijke beschikking. En sommigen van u mogen blikken op de verheven staat van Gods lieve volk en vrezen daar nooit te zullen komen. Er is een betere beschikking in het Evangelie dan deze beschikking in de voorzienigheid met Jozef, en het is zeker: Om den treurigen Sions te beschikken dat hun gegeven worde sieraad voor as, vreugdeolie voor treurigheid, het gewaad des lofs voor een benauwden geest.

Nu, wat betreft de vreemde, raadselachtige handelingen van Jozef met zijn broederen, kort alleen drie punten. Het eerste is dit. Jozef scheen heel vreemd met zijn broederen te handelen, maar hij had hen al die tijd lief en al zijn handelingen met hen waren uit liefde. Zij hadden hem op zulk een beschamende wijze behandeld, zo onvriendelijk, maar al zijn handelingen met hen waren uit liefde. Hij scheen erg hard met hen te handelen, maar hij had een bedoeling, het was uit liefde. En juist toen hij hard met hen handelde wendde hij zich van hen af en weende. Maar hij had een doel in zijn gedachten, een oogmerk. En het kan zijn dat de Heere, in Zijn handelingen met u, hard, vreemd met u mag schijnen te handelen.

Zowel in fronsen als in glimlachen hult Hij
Enkele bewijzen van Zijn liefde.

Jozef deed dit alles ten goede van zijn broederen opdat zij allen naar Egypte gebracht zouden worden, opdat zij allen gezegend zouden worden.

Nog iets. Er was een zeer gezegend gevolg in de harten van Jozefs broederen als gevolg van zijn vreemde handelen met hen, en dat was belijdenis van zonde. Dit was een van de almachtige pijlen toen Jozef begon om vreemd, hard met hen te handelen. De Heere bracht het thuis in het hart. Wij zijn schuldig aan onzen broeder. En hoevelen zijn er van de erfgenamen der gelukzaligheid die zo zorgeloos, zondig door het leven gingen, totdat de Heere hen bracht in pijnlijke beproevingen, sommige bittere teleurstellingen, sommige beproevende dingen, en Hij heiligde het! Zij werden doorstoken in het hart. Het was één van Gods pijlen en zij werden ertoe gebracht om te zeggen: Voorwaar, wij zijn schuldig. O hoe vaak heiligt de Heere droefenis. Moge het zo zijn met een ieder met wie de Heere vreemd schijnt te handelen. Mocht het zijn dat u gebracht mag worden tot belijden van uw schuld, tot onderzoek van uw hart en tot belijden van uw schuld en genade te zoeken door bloed.

Dan nog dit. Er was één zaak die Jozef speciaal in gedachten had in al zijn vreemde handelingen met zijn broederen en dat was dit. Steeds wanneer zij Egypte verlieten, zorgde hij ervoor dat zij iets hadden wat hen zeer spoedig weer terug zou brengen naar Egypte, hen terugbrengen naar Jozef. Het werd hen nimmer toegelaten om van Jozef weg te gaan, maar hij deed iets wat betekende dat zij zich zeer spoedig zouden haasten terug te gaan. Of het Simeon was die hij gevangen hield of dat hij zei dat hij Benjamin wilde zien of het geld in hun zakken of de beker in de zak van Benjamin: er was steeds iets dat hen weer bij Jozef terugbracht. En u zult ervaren dat de Heere precies eender met u handelt. Er zal steeds iets zijn wat zal veroorzaken dat u zich opnieuw tot Jezus zult spoeden. U zegt: Heere, waarom gebeurt dit? Waarom zo spoedig? Ik ben net aan die beproeving ontkomen, en waarom nu dit? Nu, de reden is om u tot Jezus te doen spoeden. Dat is de reden voor vele van des Heeren handelingen. Niet veel gebeden, indien enige, zonder deze. O, maar die last die u vanavond draagt en u vraagt zich af waarom. Nu, het zal geheiligd worden, het zal profijtelijk zijn als het u opnieuw tot Jozef (Jezus) brengt.

En het einde van al deze vreemde, raadselachtige dingen was dat Jozef zijn vader en zijn broederen en hun gehele huis mocht doen komen en bij hem doen wonen, en dat hun vrede en voorspoed geschonken mocht worden. Dat was het ene doel dat Jozef voor ogen stond. En de Heere met Zijn handelingen heeft dit doel voor ogen: Het goede voor Zijn volk en Zijn eigen eer. Wat zegt Joseph Irons?

Laat de heiligen Jehovah’s lof verkondigen,
En in al Zijn wegen berusten;
Hij houdt de eeuwigheid in het vizier,
En wat Zijn hand doet is recht.

Uit: Saturday Evening Meditations, B.A. Ramsbottom.