Steunen op de Heere

Schriftgedeelte: 2 Kronieken 13 vers 1-18.

Abía was niet de slechtste van de koningen van Juda; hij was zeker ook niet de beste. Het boek der Koningen maakt duidelijk dat hij geen godzalig man was, en toch vindt u hier dat de Heere hem eer bewijst en zijn gebed hoort en verhoort. Als dit zo was met een mens die de Heere slechts vormelijk eerde, hoeveel te meer is er bemoediging voor het volk des Heeren die Hem in waarheid kennen, Hem liefhebben en op Hem vertrouwen!

Nu, koning Abía stond voor een onmogelijke zaak. Jeróbeam kwam met een groot leger tegen hem op en het was tweemaal zo groot, en ons wordt gezegd dat het kloeke helden waren. Dus de zaak was werkelijk onmogelijk, maar Abía wist dat zij het recht aan hun zijde hadden, en hij geloofde dat zij God aan hun zijde hadden, en hij riep tot de Heere omdat alles verkeerd leek te gaan. Het leek dat zij zeker verslagen zouden worden. Hij riep tot de Heere en onverwachts verkregen zij deze heerlijke overwinning.

Juist aan het einde vinden we deze opmerkelijke uitspraak dat zij machtig werden, dewijl zij op den HEERE, hunner vaderen God, gesteund[1] hadden. Dus slechts dit kleine punt, maar het is een voornaam punt; het is een wezenlijk punt: steunen op de Heere. Dat is het wat ware godsdienst altijd doet. Valse godsdienst steunt op iets anders, en vaak op zichzelf. De natuur van het ware door God gegeven geloof is te steunen op de Heere, te steunen op Zijn belofte, te steunen op Zijn genadig vermogen om te verschijnen, te steunen op Zijn getrouwheid.

En vanzelf, er zijn zoveel verschillende kanten aan. Een ervan is, als we vanavond voor het gebed samenkomen, op wie zien wij? Waarop steunen wij? In onze gebeden, hardop of stil, steunen wij dan op de Heere om deze gebeden te horen en te verhoren? Vervolgens de grote zorg over onze zonden, onze zielen en de eeuwigheid, en waar steunen wij op? Een van de gezangen voor kinderen in het gezangboek voor de zondagsschool eindigt met: “Steunend op het bloed van Christus.” Maar de trotse natuur zal op iets anders steunen, doch het is het werk van de Heilige Geest om ons als zondaren, gevoelende onze nooddruft, daar te brengen dat wij geheel rusten op Christus, leunen op de verzoening, steunen op Zijn dierbaar bloed en daarop alleen.

En vervolgens deze zaak van de verlossing. Er was hier een grote verlossing. Abía had verlossing nodig, Juda had verlossing nodig en God alleen kon hen verlossen. En zij riepen tot de Heere om hen te verlossen en Hij deed het.

Welnu, het is die hulp die we nodig hebben in zovele dingen in ons leven, in uw en mijn leven, als we denken aan morgen en de komende dagen: staande gehouden te worden, geleid te worden, bestuurd te worden, doorgeholpen te worden en de verlossing te verkrijgen.

Deze man, Abía, zal geen vreemdeling geweest zijn[2] van de woorden van zijn overgrootvader David: En roep Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren. Maar er zijn zaken die velen onder u tegenwoordig hebben in uw leven: in uw huis en uw gezin, uw zorgen met andere mensen, uw gezondheid en de gezondheid van hen die u liefhebt, moeilijkheden, het zoeken om de wil van de Heere te mogen weten, plannen voor de toekomst – al deze verschillende dingen.  Welnu, ik stel u slechts de ene vraag: waar steunt u op? Ik weet dat wij vaak denken dat we op de Heere steunen, maar er is zo vaak veel van onszelf bij. Mochten wij allen vanavond bemoedigd worden door dit opmerkelijk verslag. Het scheen, zoals ik u in het begin erop wees, dat hij geen godzalig man was, en toch steunde hij hierin op de Heere. Hoeveel te meer dan degenen die de Heere en Zijn Naam liefhebben en vrezen!

Welnu, wanneer we onze weg vervolgen, moge het zijn in deze gestalte. Onze gezangdichter drukt zich zo uit: “Leunende op algenoegzame genade”. Dat is: steunend op de Heere en op Hem alleen. Wat lazen we? Zij werden machtig, dewijl zij op den HEERE, hunner vaderen God, gesteund hadden.

* * *

[1] De Statenvertaling heeft het Engelse woord “relying” vertaald  in vers 18 door “steunen op”. Daarom is dit woord in deze meditatie steeds zo vertaald hoewel het ook met “vertrouwen” vertaald kan worden.
[2] Namelijk in uiterlijke zin

Deze meditatie werd gehouden in de Bethelkerk, Luton, door dhr. B.A. Ramsbottom, op maandag 8 mei 2014.

Meditatie als bestand downloaden